วันศุกร์ที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

วันผ่านไป อะไรผ่านมา

ไม่อยากเป็นดารา

วันก่อนๆนี้ พ่อใช้ไปซื้อน้ำแข็ง ให้ช่างที่มาก่อปูนปิดเหมืองส่งน้ำตรงทางเข้าสวน ดิฉันนั่งแมงกะไซค์ไปกับนังน้องสาว แวะซื้อน้ำแข็งที่ร้านกลางทุ่ง จอดรถปั๊บเดินไปบอกคนขาย เอาน้ำแข็ง 10 บาท คนขายผู้หญิงออกมาตักน้ำแข็ง นังน้องสาวก็ส่งกระติกใบใหญ่ยื่นให้ ส่วนดิฉันเดินเข้าร้านหยิบขวดน้ำอัดลม 2 ขวด เดินออก จ่ายตังค์ เห็นหมาตัวใหญ่มากน่าจะอาเซเชี่ยนลูกผสม มันเดินรี่ตรงมาหา ดูไม่น่าจะเป็นมิตร ว่าแล้วพี่คนขายตะโกนตัดสกัดดาวรุ่งหมาได้ทันควัน "ไอ้ไมค์ ไอ้ไมค์ อย่านะมึง!" หมาชะงักกระดักหักใน ส่วนดิฉัน เฮ่อ รอดแล้วตรู ขณะเดียวกันผู้ชายกลุ่มใหญ่ๆที่กำลังซ่อมรถในร้านได้ยินเสียงโวยวายเรียกชื่อหมา
จึงเกิดสนทนาถามว่า
"หมาชื่ออะไรนะ"
อีกคนตอบ
"ชื่อไมค์"
พี่คนนั้นพล่ามต่อ
"เออ เดี๋ยวนี้ตั้งชื่อหมาตามชื่อดารานักร้อง กูไม่อยากเป็นดาราก็อย่างนี้แหละ เดี๋ยวดังแล้วแม่ม เอาชื่อกูไปตั้งเป็นชื่อหมา"
"ฮ่าๆๆ" วงสนทนาเกรียวกราวไปด้วยเสียงหัวเราะ
เดี้ยนอยู่ในเหตุการณ์ หันควับไปมองหน้าพี่ผู้ชายต้นเสียงคนนั้น แล้วหันกลับมาหานังน้องสาว แล้วก็ได้แต่ทำเสียง "ฮึ ฮึ"

-_-"

วันพฤหัสบดีที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

อะไรนะ


ถ่ายคืนวันคริสต์มาส 25 ธันวาฯ ปลายปี 2553 ที่ลานย่าโม
หลังจากไปรับน้องสาวกลับจากงานโรงเรียน ประมาณ 5 ทุ่มกว่าๆ
สวยงาม โรแมนติก
ถ่ายรูปชิวๆ
อวบมากกก
ข้างๆมีจัดแสดงภาพถ่ายที่ชนะประกวดด้วย นี่ภาพนกเงือกที่เขาใหญ่ ชอบ



สวัสดีปีใหม่นะตัวเอง อ่านบล็อกที่บันทึกล่าสุด อุแหม ตั้งแต่ปี 2008 เชียว นี่มันปี 2011 แล้วนะวะ ไม่มาบันทึกกับตัวเองตั้ง 3 ปีเลย ห่างหายไปน้านนาน

วันนี้ฤกษ์ดี (มั้ง) อยู่ในช่วงเทศกาลตรุษจีน งานการก็ไม่ค่อยมีทำ นั่งว้างว่างทั้งวัน สงสัยใกล้จะโดนไล่ออกล่ะสิ งานเข้าแน่ๆถ้างั้น มาอัพเดทชีวิตที่ผ่านมาตั้งแต่กลับโคราชเมื่อ 3 ปีที่แล้ว ตอนนี้ก็ยังคงทำงานอยู่โคราช เป็นสาวโรงงานอย่างต่อเนื่อง ต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปขึ้นรถที่ออกกันตั้งแต่ 6.50 น. แรกๆเบื่อการตื่นแต่เช้ามากกก ต้องตื่นตี 5 ครึ่งบ้าง 6 โมงบ้าง เคยแต่ตื่น 10 โมงทำงาน 11 โมง กลับบ้านบ่ายๆ ค่ำๆไรงี้ เฮ้อ ปรับตัวยาก ชีวิตเมื่อเลือกที่จะเดินไปอีกแบบก็ต้องรับมันให้ได้อ่ะนะ ได้อย่างเสียอย่าง แต่ก็ดีได้กลับมาอยู่บ้าน เห็นหน้าพ่อหน้าแม่พี่น้อง และแมวๆ ทุกวัน ได้หยุดอย่างชาวบ้านเขามั่ง ไม่ใช่แบบเดิมที่เทศกาลไหนก็ non stopไม่ได้หยุด

แต่ตอนนี้ตื่นเช้าได้แล้วคร่า ก็นะ ต้องตื่นเร็วมาเสริมสวย แต่งหน้านิดหน่อยประสาอ้อยคนใหม่ เถื่อนน้อยกว่าเก่า กริ้วๆ แต่บางวันก็ยังมีนอนอืด ไม่ยอมลุกบ้าง นาฬิกาปลุกแล้วปิดมันบ้าง แมวมาเรียกข้างหน้าต่างด่ามันแล้วหลับต่อบ้าง พ่อแม่เรียกแล้วได้ยินแต่ขอคุดคู้อีกหน่อยบ้าง แก้ไม่ได้จริงๆไอ้นิสัยนี้ คิดดูสิ วีคที่แล้วต้องเสียเงินขึ้นรถมาเองเกือบทั้งวีค ไม่ทันอีรถรับส่งสักที ต้องระเห็จไปโบกรถทัวร์ปอสอง ปอสาม ไปโรงงาน อ่อ เดี๋ยวนี้มีรถตู้แล้วด้วย วิ่งโคราช-ปากช่อง โคราช-อยุธยา โคราช-กรุงเทพ ฯลฯ เลือกขึ้นไม่หวาดไม่ไหวตามใจสะดวก พูดถึงรถตู้ คันที่ขึ้นล่าสุดนะ คุณพี่คนขับวิทยายุทธล้ำเริ่ด แกทั้งขับ ทั้งเรียกลูกค้า ทั้งเป็นกระเป๋าเก็บตังเอง อันนี้ฟังดูเบๆ แต่ไม่เบตรงทีแกเขียนตั๋ว ติ๊กช่องราคาไปด้วยบนพวงมาลัย ขณะขับรถที่ความเร็วร้อยกว่าๆ อะพะถี อะพะโถ อะพะถึก ถึก ถึก อีหนูจะเป็นลม ไม่แค่นั้นเจ้าข้า ติ๊กกันตอนที่กำลังขับแซงคันอื่นด้วยนะ เดี้ยนเห็นกับตา แกหยิบปากกาติ๊กปั๊บๆ แซงปุ๊บๆ อย่างเนียน แอบๆมองว่าแกจะลืมมองถนนมั้ยอะไรมั้ย นั่งไปก็ลุ้นไป พี่เค้าใช้เวลาคุ้มค่าเจงๆ แซงพ่วง 18 ล้อซะด้วย จายจะวาย

ถึงออฟฟิศดีใจ เข้ามาก็ไหว้ศาลตายาย และศาลพระพรหมกันยกใหญ่ อ่ะ พูดถึงออฟฟิศ อันว่าสมรภูมิที่ตั้งออฟฟิศปัจจุบันช่างน่าปลาบปลื้มยิ่ง จะว่าไปอยู่มา 3 ปี แม่มก็ย้ายมันทุกปี ทำไมต้องกลั่นแกล้งผู้หญิงกล้ามโตๆเยี่ยงนี้ และแต่ละครั้งที่ย้าย ทั้งไกลทั้งลี้ลับ ที่ตั้งล่าสุดก็เด็ดสุดๆไปเลย ช่างสรรหาให้มาเป็นออฟฟิศ เดินผ่านทั้งห้องผสมสารเคมี เครื่องพ่นหล่อเย็น ที่มีน้ำฝอยๆพ่นออกมาเป็นระยะๆ ประหนึ่งมีน้ำมนต์รดพรำมันทุกเช้า สาย บ่าย เย็น ซึ่งไม่มีใครกล้าคอนเฟริมว่าสะอาดหรือโสโครก รวมถึงเครื่องกีดขวางสารพัด รถเข้า รถออก ขี้นกพิราบและออฟชั่นเด็ดสุด ทางเดินแคบและไม่มีไฟ -_-" เหมาะอย่างยิ่งกับหญิงสาวสวยโสดโฉดหาแฟนไม่ได้ ชายใดหวังได้ตัวเธอรีบจับจองมุมอับ ไว้จ๊ะเอ๋กันได้นะคะ เอื้ออำนวยอย่างยิ่ง ตรูจะบ้าตราย

เดี๋ยวจะหาว่าใส่ความ แอบถ่ายมาให้ดูเลย
นี่ไงห้องผสมสารเคมี ที่เดินผ่านทู้กวัน

และนี่ทางเดินแคบๆ ที่เห็นมีกั้นๆสีฟ้าก็คือกำลังก่อสร้างส้วมพิเศษให้นั่นเอง

ล่าสุด ข่าวจากทีม Facility ตัวดี เจ้าเดิมที่ย้ายแผนกเดี้ยนนี่แหละ รับประกันย้ายแล้วไม่พอใจ ยินดีย้ายแถมให้ไกลกว่าเดิมฟรี เขาแจ้งมาว่า ตั้งแต่วันศุกร์ตอนเย็น (4 ก.พ. 54) ถึงประมาณวันอังคาร คุณพี่จะปิดอีทางเดินแคบๆ มืดๆตรงนี้ ให้ทุกท่านเดินอ้อมอาคารไปขึ้นออฟฟิศที่ประตูหลังสุด o_O" หลังสุดจริงๆนะ ออกไปก็เป็นรั้วหลังโรงงานแล้วอ่ะ แค่นี้ยังไกลไม่พออีกหรอพ่อคู้ณ ส่วนเหตุที่ต้องปิดทางตรงนี้ ก็เพราะต้องลาดพื้นปรับระดับ และต้องก่อสร้าง 'ส้วม' พิเศษให้ เนื่องทางคุณพี่ท่านเห็นว่า ส้วมมันอยู่ไกล (ย้ายมาได้เกือบปี ส้วมเพิ่งมา ขอบคุณค่ะ) เห็นเราต้องเดินลงจากชั้น 2 เข้าอาคารไปใช้กับน้อง DL (Direct Labour) ก็เลยสั่งทำพิเศษให้ซะเลย ไม่รู้จะทำทำไม ไหนๆประมาณสิงหาฯ ปลายปีนี้ ก็จะย้ายตรูขึ้นตึกใหม่อีกแล้วหนิ อืมนะ ก็ว่าตามกันไป ยังไม่จบ เมื่อส้วมกิตติมาศักดิ์สร้างเสร็จ เนื่องจากเป็นของใหม่สั่งทำพิเศษ พี่เขาก็จะแจกกุญแจศักดิ์สิทธิให้แต่ละแผนกแห่งออฟฟิศลี้ลับพกไว้อีกด้วย ใช่แล้วกุญแจศักดิ์สิทธิ์ ห้ามผู้ไม่มีสิทธิ์แอบใช้ สงวนเฉพาะสมาชิกออฟฟิศกันดารแห่งนี้เท่าน้าน ใช้แล้วล็อก ใช้แล้วล็อก ป้องกันการเกิดแหล่งมั่วสุม เสพสม งานนี้จะถ่ายทำภาพยนตร์หรือจะทอดฉู่ฉี่ก็ต้องพกกุญแจไปด้วย เก๋ไหมล่ะ และจากประสบการณ์การย้ายออฟฟิศอันโชกโชนนี้เอง ทำให้เดี้ยนรับรู้ว่า โรงงานผลิต HDD แห่งนี้ ช่างยิ่งใหญ่ กว้างขวาง มีหลายซอก หลายหลืบ หลายฝูงนกพิราบ หลายมาตรฐานเป็นอย่างยิ่ง

ปิดท้าย จากเรื่องที่ทำงาน มาอัพเดทห้างใหม่ของคนโคราช เดี้ยนไปมาแล้วจ้า นั่นก็คือ คลังวิวล่า หรือว่าคลัง 3 นั่นเอง ตกแต่งสวยงาม แนวมากๆ ถึงจะเล็กไปหน่อย แต่เก๋ใช่หยอก ไหนๆก็ไม่ได้อัพเดทนาน ขอรวมภาพที่ถ่ายๆมาเอาไว้มาลงด้วยซะเลย แล้วจะมาบ่นๆ อีกนะจ๊ะ

คลังอีหล่า เอ้ย คลังวิลล่า ยังไม่เสร็จดี แต่รถตรึม

นังนุท น้องสาวตัวแสบ กับป้ายทางออก

เดี้ยนกับกาแฟในคลังวิลล่า แก้วละ 50 บาท
ยิ้มเห่ยๆ


ส่วนรูปล่างนี้ หลังจากไปดูหนังเรื่อง หลุด 4 หลุด ก็มากินพิซซ่า ฮัทกันต่อ

นังน้องสาวเริ่มเอาเฟรนช์ฟรายมาเล่น

อีพี่เล่นด้วย

อุบาดกันจัง 55