เนื่องด้วยวันจันทร์ที่ 14 เม.ย. 2551 บิดาของข้าพเจ้าได้ขายโคเขายาวนามว่า "อีลาว" ไปด้วยราคาที่ไม่สมควรกับค่าของชีวิตมัน ด้วยความเศร้าโศกและอาลัยรักในตัวอีลาว ทั้งที่เคยลูบหัว ตบเหลือบ เด็ดเห็บ ป้อนหญ้า มะม่วง ส้ม ข้าวเหนียว และสารพัด จึ่งได้ร่ำไห้น้ำตานองหน้าพร้อมน้องสาว ว่าแต่นี้ไปจะไม่มีอีลาวอีกแล้ว ชีวิตหนอเลือกเกิดไม่ได้ ขอให้เจ้าไปดี ไม่ทรมานก่อนตายเทิด